De vluchtigheid van Facebook



Hoeveel tijd ik op Facebook vermors? Ik durf het niet te zeggen. Veel, ben ik bang. Dat anderen nog veel meer tijd kwijt zijn aan het fotograferen, verzamelen en plaatsen van hetgeen ik bekijk, becommentarieer of deel stelt me dan weer enigszins gerust. Het kan altijd erger.

Bijvoorbeeld je ontbijt op Facebook zetten; dat is wel het meest neerbuigende wat er over Facebook-gebruikers gezegd wordt. Na een halve pot koffie fleur ik er altijd weer van op: zo’n enthousiaste foto van een lekker ontbijtje. Ik leid eruit af dat er toch ook mensen zijn die de dag opgewekt tegemoet treden, in tegenstelling tot ondergetekende. 


Willem Claesz. Heda, Ontbijt met krab, 1648, doek.
St. Petersburg, Hermitage  
Beter nog zijn de foto’s, kunstwerken, teksten, muziek en filmpjes die voorbijkomen. Prachtig of juist niet, irritant, interessant of gewoon vermakelijk. Net als de commentaren; uit de vreemdste hoeken kun je aanwijzingen verwachten hoe je een blauwe reiger-kadaver het beste kunt uitkoken. In mijn geval kreeg ik die van iemand die zich afficheerde als octopus. Heel leerzaam maar te laat, helaas. De katten, beide katholieke katers, proberen nog met regelmaat de hush-puppies schoenendoos in de garage te forceren waarin ik de onfrisse schedel heb opgeborgen voor het geval dát.

Dergelijke nuttige kennis zou toch niet verloren mogen gaan, net zo min als die aangaande de Nederlandse variant van de burka; de mutante en mogelijk buitenaardse aardbeien in het vroeg vijftiende-eeuwse Voynich-manuscript; of zeventiende-eeuwse zeeslagen op schilderijen versus de Volendammer Piepperrace. Allemaal Facebookthreads die van uitvoerige, educatieve en soms hilarische kanttekeningen werden voorzien.

Maar Facebook is vluchtig. Toen ik eindelijk een bestemming had gevonden voor de Zuiderzee-burka’s, waren de zestiende- en zeventiende-eeuwse afbeeldingen van vrouwen in huiken die iedereen zo ijverig op mijn pagina had geplaatst voorgoed verdwenen in de digitale nevelen tussen de servers. Het is zeker niet de enige Facebookbegonnen historie die ik zo dreig kwijt te raken. Als het regent kun je je daar zwaarmoedig romantisch over voelen – ach, de vergankelijkheid - en overgaan tot de orde van de dag, maar vandaag schijnt de zon en begin ik een blog. Bij deze, over oude kunst en haar Facebook spin-offs.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Beeld-alliteratie: satijn

Afbeelding
Opzettelijk of niet, soms rijmen kunstwerken zo mooi dat je het beeld-alliteratie zou moeten noemen. In de zeventiende eeuw gold het weergeven van de plooien en lichtreflecties van een glanzende satijnen jurk als tour-de-force . Gerard ter Borch was er een meester in. Gerard ter Borch, de vaderlijke vermaning. Amsterdam, Rijksmuseum De hofschilder van het belle epoque , John Singer Sargent, ging voor de overtreffende trap in zijn portret van de dames Wyndham uit 1899: gehuld in een golvende zee van satijn hebben de drie gezusters zich bevallig over de sofa gedrapeerd.  John Singer Sargent, de gezusters Wyndham. New York, Metropolitan Museum De fotograaf Horst P. Horst maakte in 1950 een beeldrijm van een model in een satijnen jurk van Balmain, staand voor het portret van de gezusters Wyndham Horst P. Horst voor Vogue, 1950. Model in jurk van Balmain
Meer lezen

De dagelijkse tobberijen: Moerasmaffia

Afbeelding
Plaatselijke achterklap wil dat het middelpunt van de Alkmaarse kruimelcriminaliteit zich langs de Hoornse vaart bevindt. Rond de betreffende boten, niet eens echte woonboten maar verloederde plezierjachten, is het dag en nacht bedrijvig. Illegale roesmiddelen, zelfgestookte Viagra en een heel scala van-de-vrachtwagen-gevallen waren; ik kan me maar al te goed voorstellen dat het hier van eigenaar wisselt. Molens langs de Hoornse Vaart Uit misdaadseries en detectiveromans is mij bekend dat Amerikaanse gangsta's hun verdiensten investeren in bling en enorme, benzineslurpende suv's met getinte ramen en state of the art geluidsinstallaties. De Russische georganiseerde misdaad schijnt een voorkeur te hebben om hun Dom Pérignon rosé 1959 uit de Louboutin-pumps van hun minnaressen te drinken, gezeten onder kroonluchters van flonkerend zalmroze kristal. Dus toen er op een dag allerhande bouwmaterialen aan de kade werden afgeleverd ging mijn verbeelding volledig met me aa
Meer lezen

Mediepad I: werkvermijdende activiteiten en verluchte manuscripten

Afbeelding
Eén van mijn favoriete werkvermijdende activiteiten is het verzinnen van bijschriften voor illuminaties uit middeleeuwse handschriften, om die vervolgens op Facebook te posten. Als handvat voor de éénregelige tekst gebruik ik enige variant van ‘ in de middeleeuwen ’, en dan zoiets als ‘ hadden zelfs konijnen een mobiele telefoon ’ of ‘ zeiden eenden ook reeds kwek, zij het met een deftige q. ’ Geen hoogdravende bezigheid, maar wel een genoeglijke. Gorleston Psalter, Engeland 14 de eeuw British Library, Additional 49622, fol. 107v Gorleston Psalter, Engeland 14 de eeuw British Library, Additional 49622, fol. 190 Want middeleeuwse handschriften zijn de moeite van het bekijken meer dan waard: mooi, verfrissend en levendig en in de marges vol verrassingen als smileys en teletubbies. Nu zou ik graag en met een uitgestreken gezicht beweren dat ik voor de afbeeldingen uitputtend onderzoek verricht in de online handschriftencollecties van gerenomm
Meer lezen